Wie is die meneer achter in de klas?

Weten de leerlingen dat ik er vandaag ben en waarom ik er ben?

Mijn eerste observatie in een klas met een hulpvraag plan ik altijd ‘s morgens, zodat ik aan het begin van de schooldag al kort kan kennismaken met de leerkracht. Even samen de eerste hobbel van het bezoek in de klas nemen en wat dingen rondom de observatie afstemmen.

Standaard vraag ik altijd of de leerlingen op de hoogte zijn van mijn bezoek en de reden ervan.

Toen ik nog voor de klas stond, probeerde ik de leerlingen altijd voor te bereiden op een bezoek. Een paar zinnen waren vaak al voldoende om hen op hun gemak te stellen. Er waren ook observanten die niet wilden dat ik de reden van hun bezoek zou noemen, omdat dit de observatie zou beïnvloeden. Dat vond ik lastig, om meerdere redenen … Leerlingen houd je trouwens ook niet voor de gek.😉

Ik vind het príma dat kinderen weten dát en waarom ik in hun klas ben.
Nog sterker: duidelijkheid hierover bij de start kan zelfs het begeleidingstraject gelijk op voorsprong zetten.👍

Vandaar dat sommige antwoorden op deze vraag me verbazen of zelfs verbijsteren.

- Nee, want ik denk dat ze dat spannend vinden.

- Nee, maar dat hoeft niet hoor, want er komen zo vaak mensen in de klas.

- Denk je dat dat nodig is? Hoe doen ze dat op andere scholen?

- Nee, nog niet, want ik wist niet zo goed wat ik moet zeggen. Heb je een idee?

- Nee, nog niet, want je vindt het vast fijn om jezelf even te introduceren.

- Nee, dat leek ons niet zo handig om te zeggen, want dan voelen ze nattigheid en ga jij vandaag niet zien wat wij altijd zien.

- Nee, nog niet. We gaan nu zo eerst naar gym, dus – wat denk jij – dan is er niet echt tijd om te praten. Zou na de pauze een goed moment zijn?

- Goed punt! We hebben het er al over gehad van hoe zeg je zoiets? Heb je daar ervaring mee?

- Nee, maar ik zeg meestal dat ze voor mij komen, want als ze weten dat je voor hen komt, houden ze zich gedeisd.

- Nee, want we hebben het de ouders nog niet verteld dat je komt.

- Weet ik niet. Mijn collega zou het gisteren doen, maar ik weet niet of het ook gebeurd is.

- Ja, ik heb gisteren bij het naar huis gaan, gezegd dat we morgen bezoek hebben in de klas.

Zonder dat er al een leerling of groep in beeld is geweest, levert dit al mooie input voor verder gesprek.

In essentie gaat het om een eenvoudige boodschap: WIJ 👈 willen samen iets leren om verder te kunnen en deze meneer kan en wil ons daarbij helpen.

Uiteraard begrijp ik dat we over een drempel heen moeten … en dat we zoeken naar de juiste woorden, die ook passen bij de leeftijd en het moment!

- Transparantie (en ook dat vraagt doordenking) draagt bij aan het vergroten van vertrouwen en veiligheidsbeleving in de groep.

- Als leerlingen weten ‘dat die meneer achterin het ook al weet’, helpt dat hen om sneller in gesprek te gaan over al die dingen waarmee hun hoofd al zo lang vol zit.

Stappen in de goede richting. Ik help je er graag bij!