"Kei in de klas … Dat ben je zeker zelf?” Een vraag die regelmatig aan me gesteld wordt. Het beoordelen van mijn werk als meester laat ik aan anderen over. Kei in de klas is een metafoor die afgeleid is van één van mijn hobby’s: keien zoeken en determineren. Na een wandeling in de natuur kom ik vaak met een zwaardere rugzak thuis. Ik help je graag om met evenveel passie je groep te begeleiden ... juist ook als die op tilt is geraakt.
Lastpakken of schatten
Veel mensen zien niet de waarde van keien. Ze schitteren niet, zoals edelstenen. Er zijn geen kristallen zichtbaar. Ze zorgen voor hinderlijk geknars onder onze schoenen of liggen zelfs in de weg. De boeren van de akkers waarop ik naar keien zoek, zijn er altijd blij mee als ik ze meeneem. Soms worden ze al voor me klaargelegd aan de rand van het veld. Weg met die lastige keien die de werking van al die efficiënte machines verstoren.
Hoe mooi keien echt zijn, wordt pas duidelijk als ze gewassen zijn. Soms zaag ik ze doormidden en wordt er een prachtige structuur van mineralen zichtbaar. Alle keien hebben hun eigen pracht en waarde. Nieuwe schatten voor mijn verzameling. Jammer dat hun waarde vaak niet werd gezien op de plek waar ik ze vond.
De vertaalslag naar het onderwijsveld is niet moeilijk te maken.
Leerlingen kunnen vanwege hun gedrag als intensief beleefd worden. Ze zorgen ervoor dat je lessen anders verlopen dan je gepland had. Ze vragen veel aandacht en geven je het gevoel dat je handen tekortkomt. Ze fungeren als stoorzanders en nemen soms anderen mee in hun gedrag.
Leerlingen met intensief of moeilijk verstaanbaar gedrag lopen de kans om als oorzaak gezien te worden voor toenemende onrust in de groep. Voor je het weet worden het ‘keien aan de rand van de akker’. Ze worden vaker uit de klas gestuurd, of krijgen buiten de klas begeleiding, terwijl we in de klas doorgaan met de leerlingen die 'gewoon meedoen'. Als een positieve verandering uitblijft, neemt vaak al snel de roep toe om te verwijzen naar een meer passende vorm van onderwijs of om te schorsen.
Net als bij keien, geldt ook in het klaslokaal: Wat aan de buitenkant ruw lijkt, heeft een waardevolle binnenkant.
"Bastin zie ik al jaren met passie werken met kinderen die heel specifieke onderwijsbehoeften hebben. Hij neemt ze mee in zijn flow en brengt ze via interactie tot nieuwe inzichten. De kinderen voelen zich gezien, gerespecteerd en gewaardeerd in de benadering. Bastin deelt zijn 'gaven' graag met zijn collega’s."
"Ik ken Bastin als de leerkracht CL4 van onze zoon. Bastin is een betrokken mens met oog voor het individu. Hij ziet niet alleen beperkingen maar juist de kwaliteiten van iemand. Hij weet ook de ander daarvoor te motiveren. Zijn motto zou kunnen zijn: kijk niet naar wat je niet kunt, maar naar wat er wél mogelijk is."
Bij een onrustige groepsdynamiek lopen oorzaak en gevolg door elkaar heen. Het gedrag van de een kan gedrag bij de ander triggeren, maar kan ook een reactie zijn op de situatie die door de tijd heen ontstaan is.
De ‘keien aan de rand van de akker’ fungeren niet zelden als de kanarie in een kolenmijn en attenderen ons door hun gedrag op processen in de onderlaag van de groep of op patronen in ons eigen handelen die als triggers fungeren voor hun gedrag.
Heel vaak is het antwoord gelukkig “ja!” Met een zucht …
Ik wil en kan je helpen om zicht te krijgen op wat er werkelijk speelt in de groep, zodat je ruimte houdt voor maatwerk én perspectief voor elke leerling.