Ze kwamen in de posts van de afgelopen weken allemaal langs … de leerlingen die ons doorgaans wat meer hoofdbrekens kosten.
Maar dan net even op een andere manier gepresenteerd. Niet met een gedragslabel, maar aan de hand van eigenschappen en met wat tips erbij voor de leerkracht.
Stuk voor stuk keien van waarde.
DSM-classificaties kunnen ons helpen om gedrag te begrijpen, om vervolgens meer grip te krijgen op begeleidingsmogelijkheden… maar in de praktijk merk ik vaak dat ze het zicht daarop versmallen.
- We zien een label snel als een etiket, waardoor we minder oog hebben voor de unieke eigenschappen en context van het kind.
- We gaan de begeleiding voorsorteren op gedrag wat bij het label zou passen en minder rekening houden met andere verklaringen en oplossingen.
- De focus komt gemakkelijk te liggen bij problemen i.p.v. bij wat wél werkt.
- We kunnen uit het oog verliezen dat gedrag ook ontstaat in interactie.
Daarom ging deze serie over:
- Kijken met een open blik
- Herkennen zonder te etiketteren
- Zien van kwaliteiten achter het ‘lastige’ gedrag
- Denken in mogelijkheden, niet in belemmeringen
👉 Als we blijven zoeken naar wat werkt - voor dat kind, in die context - ontstaat er ruimte voor verbinding, veiligheid, vertrouwen en groei.
Blijf kijken. Blijf zoeken. Blijf zien. Sta open voor verrassingen.
Alle posters op ware grootte zien? Dat kan via Linkedin met #keienvanwaarde
Hulp of inspiratie nodig? Ik help je graag.
